Przypominamy, iż w dniu 13 lipca 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2018 r., poz. 723 ze zm.), zwaną dalej „ustawą”.
Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 23 ustawy, podmiotami, na które nowa ustawa nakłada obowiązki (tzw. instytucjami obowiązanymi) są m.in. przedsiębiorcy w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców w zakresie, w jakim przyjmują lub dokonują płatności za towary w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10.000 euro, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane.
Oznacza to, iż w sytuacji wykonania transakcji gotówkowej (jednej lub kilku powiązanych) w kwocie równej lub wyższej niż 10.000 euro, podmiot w niej uczestniczący staje się instytucją obowiązaną w rozumieniu przepisów ustawy i powinien m.in.:
a) wprowadzić wewnętrzną procedurę w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz zapewnić pracownikom szkolenie z zakresu ustawy,
b) wyznaczyć spośród członków organu zarządzającego podmiotu osobę odpowiedzialną za wdrożenie obowiązków określonych w ustawie;
c) wyznaczyć pracownika zajmującego kierownicze stanowisko, odpowiedzialnego za zapewnienie zgodności działalności podmiotu oraz jej pracowników z przepisami ustawy,
d) identyfikować i dokonywać oceny ryzyka związanego z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu odnoszącego się do działalności podmiotu oraz sporządzać ocenę tego ryzyka w postaci papierowej lub elektronicznej,
e) stosować środki bezpieczeństwa finansowego wobec klientów,
f) stosować wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego w przypadkach wyższego ryzyka prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu,
g) dokumentować zastosowane środki bezpieczeństwa finansowego oraz wyniki bieżącej analizy przeprowadzanych transakcji,
h) prowadzić bieżącą analizę przeprowadzanych transakcji, w stosunku do klientów, wobec których stosuje się wzmożone środki bezpieczeństwa finansowego,
i) podejmować działania określone w art. 43 ust. 4 w przypadku ujawnienia transakcji nietypowej, nienaturalnie złożonej oraz opiewającej na wysokie kwoty, które wydają się nie mieć uzasadnienia prawnego lub gospodarczego,
j) przechowywać dokumentację uzyskaną w wyniku stosowania środków bezpieczeństwa finansowego oraz dowodów, które potwierdzającą przeprowadzane transakcje,
k) przekazywać do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej informacje o wpłacie lub wypłacie środków pieniężnych o równowartości przekraczającej 15 000 euro,
l) zawiadamiać w trybie i na zasadach określonych w ustawie Generalnego Inspektora Informacji Finansowej o okolicznościach, które mogą wskazywać na podejrzenie popełnienia przestępstwa prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu.
Ustawa wprowadziła również znaczące zmiany dotyczące przepisów w zakresie kar administracyjnych, rodzajów naruszeń podlegających sankcji administracyjnej (art. 147 i art. 149), jak również rodzaje kar administracyjnych (np. nakaz zaprzestania podejmowania przez instytucję obowiązaną określonych czynności, cofnięcie koncesji lub zezwolenia albo wykreślenie z rejestru działalności regulowanej, zakaz pełnienia obowiązków na stanowisku kierowniczym przez osobę odpowiedzialną za naruszenie przez instytucję obowiązaną przepisów ustawy, przez okres nie dłuższy niż rok) i wysokość kar pieniężnych, które mogą być nałożone do wysokości dwukrotności kwoty korzyści osiągniętej lub straty unikniętej przez instytucję obowiązaną w wyniku naruszenia albo w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie kwoty tej korzyści lub straty – do wysokości równowartości kwoty 1 mln euro.
Należy podkreślić, iż nowe przepisy wprowadzają możliwość nałożenia kar pieniężnych również na członków zarządu podmiotu odpowiedzialnych za wdrożenie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy, jeżeli zostaną stwierdzone naruszenia przepisów ustawy. Członkowie zarządu mogą zostać w takiej sytuacji ukarani karą pieniężną do wysokości 1.000.000 zł.
Wobec powyższego zaleca się ograniczenie lub wręcz zaprzestanie dokonywania transakcji gotówkowych, aby uniknąć ryzyka odpowiedzialności wynikającej z przepisów ustawy.
Polski
English